Wspomnienia wracają

Tego jednak się nie zapomina...Antoniewo...wysiłek wychowawców i nauczycieli, który włożyli w to byśmy wyszli na prostą, byśmy zostali "kimś" w tym życiu.
Będąc tam nigdy tego nie doceniałam. Po latach dopiero zrozumiałam, że ci ludzie chcieli dobrze.
W tej chwili mam kochającego męża Michała i 16-sto miesięcznego cudownego syna Bryana. Jestem szczęśliwą żoną i matką.
A wszystko to właśnie przez zaangażowanie i pracę osób pracujących w Antoniewie. Bez nich pewnie byłabym nikim, nigdy nie uwierzyłabym w siebie i w to, że może być lepiej. W czasie pobytu w ośrodku poznałam różnych ludzi, uczyłam się od nich na ich błędach jak i również na swoich.
Dziękuję Wam wszystkim a w szczególności pani Sylwii Widzińskiej, pani Irenie Kasicy za pracę, którą wykonujecie, bo naprawdę czasami nie jest lekko:)

Pozdrowienia dla wszystkich z tamtych lat!!!!
Angelika Kwiatkowska (Matela)
Grupa I rok 2006/2007

10 sierpnia 2010 r.